Ποιά η γνώμη σας για τη γενικότερη κατάσταση των παραλιών που βρίσκονται εντός των ορίων του Δήμου Σαρωνικού;
Για εμάς τα κριτήρια αξιολόγησης των παραλιών γενικά, αλλά και του Δήμου Σαρωνικού ειδικότερα,
αφορούν α) την καθαριότητα των ακτών και της θάλασσας, συνολικά των χώρων του παραλιακού μετώπου, β) την ύπαρξη κατάλληλων υποδομών για την υποδοχή μεγάλων ροών παραθεριστών, που εξαιτίας και της κρίσης θα αναζητήσουν καταφύγιο σε κοντινούς ως προς το λεκανοπέδιο θερινούς προορισμούς, γ) την ιδιαίτερη μέριμνα που θα εξασφαλίζει χαμηλότερες τιμές σε νερά-αναψυκτικά-κρύο φαγητό για ανέργους, φτωχούς, μετανάστες, ΑμΕΑ. Με βάση αυτά τα κριτήρια αξιολογούμε αρνητικά τη στάση τόσο της Δημοτικής Αρχής, όσο και του κεντρικού κρατικού μηχανισμού. Υπάρχουν κομμάτια του παραλιακού μετώπου, όπως στη Σαρωνίδα, όπου η κατάσταση ως προς την καθαριότητα της παραλίας είναι οριακή. Οι υποδομές, ως προς την πρόσβαση μεγάλου όγκου λουόμενων στις παραλίες του Σαρωνικού είναι από ανεπαρκείς έως ανύπαρκτες, ιατρικές κινητές μονάδες-σωστικά μέσα-μέτρα υγιεινής και ασφάλειας επίσης είναι ένα ζητούμενο. Ως προς τα αναγκαία είδη που πρέπει να διατίθενται στις παραλιακές περιοχές, εδώ μπάινει το μεγάλο ζήτημα των ιδιωτών. Έχοντας ως βάση το κέρδος, δεν μπορούν να εξασφαλιστούν οι χαμηλές τιμές που έχουν ανάγκη ειδικά σήμερα τα λαϊκά στρώματα, ενώ και η ποιότητα των προϊόντων ελέγχεται, όταν μιλάμε για παροχείς ειδών υγειονομικού ενδιαφέροντος που πολλές φορές δεν τηρούν ούτε τους στοιχειώδεις κανόνες ασφαλείας. Ως προς τις ομπρέλες περιμένουμε να εφαρμοστεί απόφαση του Δημοτικού συμβουλίου που αφορά την τοποθέτηση δωρεάν ομπρελών κατά μήκος της παραλιακής ζώνης.
Από ποιες υπηρεσίες και πώς ελέγχεται η διατήρηση της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες;
Πώς ελέγχεται η νομιμότητα των υφισταμένων ή των νέων περιφράξεων κάτω από την παραλιακή, καθώς και η ενδεχόμενη «επέκτασή» από τους ιδιοκτήτες παράλιων οικοπέδων;
Ο κόσμος δεν πρέπει να περιμένει ότι ο έλεγχος της διατήρησης της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες μπορεί να ανατεθεί αποτελεσματικά στο κεντρικό, ή στο τοπικό κράτος, όπου το ιερότερο δικαίωμα είναι αυτό της ιδιωτικής επένδυσης και της εμπορευματοποίησης του δημόσιου χώρου. Εδώ και χρόνια οι παραλίες του Δήμου μας, «στενεύουν» κάτω από την πίεση μεγάλων συμφερόντων, άλλοτε εφοπλιστών που διασφαλίζουν έτσι τη θέα της παράνομης πάνω στο κύμα βίλας τους, άλλοτε κατασκευαστών, άλλοτε μεγαλοξενοδόχων, που θεωρούν ότι η δημόσια γη τους ανήκει και μπορούν να την κάνουν ότι θέλουν –έχοντας σύμμαχο το νόμο που τους δίνει το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται τις εξόδους προς τη θάλασσα κ.ο.κ. Το κράτος, είτε με τα αμαρτωλά ΕΤΑ παλαιότερα, είτε τώρα με το Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ, είτε με τις πολεοδομικές του υπηρεσίες, είτε με τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του, όχι μόνο εθελοτυφλεί απέναντι σε όλη αυτήν την αυθαιρεσία, αλλά σήμερα επιχειρεί να «τελειώνει» με τα όποια εμπόδια μικρών ιδιοκτησιών, δημοτικών ιδιοκτησιών κλπ, ώστε να παραδώσει «καθαρό» και ενιαίο το παραλιακό μέτωπο στους επίδοξους επενδυτές. Η μόνη υπηρεσία που μπορεί να βάλει φραγμό όχι μόνο σε μελλοντικά σχέδια αποκλεισμού των παραλιών, αλλά και στο υπάρχον συνονθύλευμα ιδιοκτησιών που στερούν στρέμματα παραλίας από τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, είναι ο οργανωμένος λαός, μέσα από επιτροπές αγώνα, λαϊκές επιτροπές, συνδικάτα, μαζικούς φορείς ειδικά σε επισιτισμό-τουρισμό, που ήδη έχουν θέσει τέτοια ζητήματα μέσα από την πάλη τους. Στο Δημοτικό Συμβούλιο, ως Λαϊκή Συσπείρωση έχουμε αναδείξει την ανάγκη να υπάρξει δημόσια συζήτηση στην περιοχή με τη μορφή Λαϊκής Συνέλευσης, που θα αποτελέσει εφαλτήριο της δράσης για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου και του δικαιώματος των λαϊκών στρωμάτων να απολαμβάνουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες αναψυχής.
Το σημερινό νομικό καθεστώς είναι επαρκές για να εξασφαλίζει στον Δήμο δυνατότητα αποτελεσματικής διαχείρισης των παραλιών;
Τι προτείνετε?
Όχι, για τους λόγους που αναφέρουμε παραπάνω.
Ποιές ακριβώς παραλίες τελούν υπό την ιδιοκτησία της ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ του ΔΗΜΟΣΙΟΥ;
Η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου έχει παραχωρήσει το δικαίωμα απλής χρήσης του αιγιαλού στην Τοπική Διοίκηση, αλλά η ουσία ως προς το ιδιοκτησιακό είναι το κριτήριο με το οποίο οι παραλίες μένουν ελεύθερες και βέβαια κατά πόσο αυτή η «ελεύθερη» κατάσταση απαντά στις σύγχρονες ανάγκες αναψυχής, όπως τις περιγράψαμε παραπάνω. Όπως φάνηκε και με την υπόθεση Grand Resort, αλλά και με τη συζήτηση για τις Αλυκές, όλοι οι χώροι είναι υποψήφιοι για εκμετάλευση με σκοπό το επιχειρηματικό κέρδος, μιας και το κράτος σε οποιαδήποτε βαθμίδα του (κεντρική, τοπική), ακόμα κι όταν είναι ιδιοκτήτης, συνεχίζει να έχει ως προτεραιότητα την εξυπηρέτηση του μεγάλου κεφαλαίου. Ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουν οι εργαζόμενοι ανοικτές, ελεύθερες, προσβάσιμες και καθαρές παραλίες στην περιοχή μας και γενικά, είναι να τις μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία, κάτι που είναι άρρηκτα δεμένο με τη συνολική πάλη για να καταστεί ο λαός μας κυρίαρχος του πλούτου που παράγει.
Θεωρείτε ότι η ΚΥΔ, ή όπως αλλοιώς λέγεται, θα πρέπει να είναι ο μόνος κύριος των παραλιών μας;
Η κρατική ιδιοκτησία σήμερα δεν είναι λαϊκή ιδιοκτησία, από τη στιγμή που το κράτος βρίσκεται υπό τον έλεγχο των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και εξυπηρετεί πρωτίστως τις ανάγκες συσσώρευσης κεφαλαίου. Οι μηχανισμοί τύπου ΚΥΔ, είτε έχουν μόνοι τους την κυριότητα των παραλιών μας, είτε την παραχωρούν όταν το κρίνουν κερδοφόρο από τη σκπιά της καπιταλιστικής ανάπτυξης, είναι εχθρικοί για τα λαϊκά συμφέροντα. Το ερώτημα είναι πως θα συμμαχήσει η εργατική τάξη με τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, τη νεολαία, ώστε να ανεβάσει το επίπεδο της πολιτικής διαπάλης σε σημείο τέτοιο που αφενός να ακυρώνει τα σχέδια περαιτέρω εμπορευματοποίησης των ακτών, αφετέρου να ανοίγει το δρόμο για τη λαϊκή εξουσία.
Grand Resort. Πολλές κινητοποιήσεις στο παρελθόν για την ελεγχόμενη πρόσβαση, πολλές υπερβάσεις, δικαστικές διαμάχες με τον Δήμο και πρόσφατα η πρόθεση να επεκταθεί και στον «Πεύκο» μέσω νομοθετικής διάταξης όπου επιχειρήθηκε να δοθεί και εκεί συντελεστής δόμησης. Τελικά απόσυρση της διάταξης και αύξηση συντελεστή δόμησης για νομιμοποίηση των υπερβάσεων που έχουν γίνει από πλευράς της επιχείρησης. Ποιό είναι το σχόλιό σας;
Η περίπτωση Grand Resort, είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις όπου το «ιερό» δικαίωμα της επένδυσης και της καπιταλιστικής ανάπτυξης υπερίσχυσε και στην πορεία οδήγησε τον ιδιοκτήτη σε μία ακόρεστη δίψα να καταχραστεί οτιδήποτε μπορεί να αποφέρει extra κέρδος. Η προηγούμενη δημοτική αρχή του πρώην Δήμου Καλυβίων, φέρει τεράστιες ευθύνες για την αρχική νομιμοποίηση του μεγαλοξενοδόχου. Η μετέπειτα προσπάθεια να καπηλευθεί αγώνες που έγιναν ενάντια στη γιγάντωση των επιχειρηματικών προσδοκιών, δεν αναιρεί τις ευθύνες για τη θετική υποδοχή αυτών των προσδοκιών. Ο σημερινός δήμος, συνεχίζοντας τον ίδιο ολισθηρό δρόμο του κατευνασμού των μεγάλων συμφερόντων, δεν μπορεί να υπερασπιστεί τις παραλίες και να τις παραδώσει ανοικτές, ελεύθερες, αλλά και με ικανοποιητικές υποδομές στο λαό της περιοχής, γιατί παρά τις όποιες υπαρκτές αντιθέσεις με ιδιώτες που εκφράστηκαν ακόμα και με δικαστικές διαμάχες, έχει ταχθεί υπέρ του δρόμου της «αξιοποίησης» που ειδικά σήμερα δεν μπορεί παρά να καταλήγει στην εμπορευματοποίηση και τελικά το ξεπούλημα.
Πέρα από το Grand Resort, υπάρχουν και άλλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα πάνω στην Παραλία η Ξενοδοχεία που χρησιμοποιούν την παραλία.
Αυτές οι εγκαταστάσεις ελέγχονται. και από ποιόν;
Αρκεί κανείς να προσπαθήσει να περπατήσει στην ακτογραμμή της παραλιακής ζώνης του δήμου μας για να καταλάβει πως το πρόβλημα με την κατάληψη του δημόσιου χώρου δεν αφορά αποκλειστικά το Grand Resort, αλλά πολλές λιγότερο ή περισσότερο κραυγαλέες καταπατήσεις και αυθαιρεσίες. Στο δημοτικό συμβούλιο ως Λαϊκή Συσπείρωση έχουμε αναφερθεί με ονόματα και έχουμε καλέσει το δήμαρχο να πάρει μέτρα, αλλά όπως είπαμε αυτό προϋποθέτει άλλη πολιτική.
Θα ήθελα να διευκρινίσουμε ότι δεν έχουμε δαιμονοποιήσει το θέμα των καντινών, αντίθετα θεωρούμε οτι οι καντίνες είναι απαραίτητο και αναπόσπαστο κύτταρο της παραλίας. Όμως, τελευταία, διαπιστώνουμε καντίνες να δημοπρατούνται και στη συνέχεια η διαδικασία να ακυρώνεται απο την ΚΥΔ και να αποξηλώνονται εκ βάθρων για να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στον πλειοδοτικό διαγωνισμό. Την ίδια στιγμή, άλλεςκαντίνες παραμένουν ανέπαφες με νόμιμο, αδιαφανή ή και παράνομο τρόπο. Καντίνες που λειτουργούν μόνο υπό τον Δήμο, καντίνες που έχουν άδεια από τη «σημαία» και άλλες που είναι διεκδικούμενες από ιδιώτες αλλά αδειοδοτούνται από τον Δήμο, καθώς και άλλες που δεν έχουν καμία σχέση με τις προηγούμενες κατηγορίες. Πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση. Ποιά είναι η θέση σας;
Όπως αναφέραμε παραπάνω, μία ιδιοκτησία, όπως και μια καντίνα, που υφίσταται με σκοπό την εξυπηρέτηση του κέρδους, είτε είναι ιδιωτική, είτε όχι, μας βρίσκει αντίθετους. Πολλώ δε, αν αυτό συνοδεύεται με τακτικές ψηφοθηρίας, εξυπηρέτησης εκλογικής πελατείας κοκ. Σε αυτή τη φάση θεωρούμε ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εξυπηρετείται ο όγκος των παραθεριστών από ιδιωτικές επιχειρήσεις πάνω στο κύμα. Οι καντίνες, όπου χρειάζονται και με τους όρους που περιγράψαμε αρχικά, θα πρέπει με την ευθύνη του κράτους, του τοπικού και του κεντρικού, να παρέχουν τα απαραίτητα ώστε να μπορεί να απολαμβάνει ο κόσμος τις φυσικές ομορφιές του τόπου, χωρίς να τον μετατρέπει ούτε σε πολυτελή γυάλα, ούτε σε άναρχα καταναλωτικά ερείπια.
Κατά τη γνώμη σας, είναι επαρκής η νομοθεσία που διέπει το καθεστώς των καντινών; Ποιός ελέγχει αυτή τη στιγμή την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας;
Όχι και απόδειξη είναι τα παραπάνω.
Αν κάποιος δημότης σας καταγγείλει και σεις διαπιστώσετε κάποιες καταφανείς παραβάσεις, θα προωθήσετε την καταγγελία ή θα πρέπει ο δημότης να βρεί την άκρη μόνος του;
Δεν μας αρέσει γενικά η λογική της «ανάθεσης» δηλαδή να λέμε στον κόσμο να καθίσει αναπαυτικά στον καναπέ και να μας εξουσιοδοτήσει να απαλλάξουμε τις θάλασσες και τις παραλίες μας από τα συμφέροντα που τις λυμαίνονται. Αυτό δε σημαίνει ότι σε μια σοβαρή καταγγελία θα περιμένουμε την «αυτοοργάνωση», αλλά θα επιδιώξουμε να διευκολύνουμε την πρωτοβουλία από τα κάτω. Με αυτό το σκεπτικό αναλαμβάνουμε την ευθύνη να οργανώσουμε και να προσανατολίσουμε τον αγώνα του λαού και κάνουμε ανοικτά την αυτοκριτική μας για τις αδυναμίες μας σε αυτήν την κατεύθυνση.
Έχετε κάποια ολοκληρωμένη πρόταση για το ζήτημα των Καντινών;
Συνολικά, το πνεύμα των προτάσεών μας περιγράφηκε παραπάνω και ειδικά στο κομμάτι του τι εννοούμε όταν μιλάμε για το λαϊκό δικαίωμα της αναψυχής.
Παράκτιο Αττικό Μέτωπο ΑΕ. Σίγουρα είναι ένα θέμα που θα μας απασχολήσει πολύ σύντομα, όμως προς το παρόν, θα θέλαμε μία γενική τοποθέτηση. Έχουμε εισέλθει σε διαδικασία προβληματισμού «αξιοποίησης» και αναφέρομαι μόνο για τα όρια του Δήμου Σαρωνικού και μόνο για την Παραλία.
Ποιά είναι η πρότασή σας;
Για να έχεις μια ορθολογική πρόταση διαχείρισης του δημόσιου χώρου υπέρ των λαϊκών συμφερόντων (δημιουργία υποδομών, προστασία πρασίνου, αιγιαλού και θάλασσας), προϋποτίθεται μια πολιτική που θα έχει δυνατότητα κεντρικού σχεδιασμού, ελέγχου και καταμερισμού μέσων παραγωγής και ανθρώπινου δυναμικού, εν ολίγοις αυτό που εμείς προσδιορίζουμε ως λαϊκή εξουσία, με κοινωνικοποιημένα τα μονοπώλια όχι μόνο στον τουρισμό αλλά στο σύνολο της οικονομίας. Η πρόταση του ΚΚΕ για λαϊκή εξουσία και οικονομία πλαισιώνει τις επιμέρους διεκδικήσεις που εκφράζονται από εμάς και σε τοπικό επίπεδο και στο δημοτικό συμβούλιο ενάντια σε όλα τα σχέδια εκμετάλλευσης των παραλιών υπέρ του κεφαλαίου.
Αλυκές Αναβύσσου. Θα θέλαμε μία γενική τοποθέτηση και γιαυτό το θέμα, γιατί μάλλον σύντομα θα μας απασχολήσει και πάλι. Έχουν διατυπωθεί αρκετές προτάσεις για την Αξιοποίηση των Αλυκών. Συντρέχει λόγος αξιοποίησης και αν ναι, ποιό θεωρείτε οτι πρεπει να είναι το πλαίσιο αρχών που θα την διέπει;
Δεν έχουμε να προσθέσουμε κάτι άλλο από αυτό το πλαίσιο που περιγράψαμε ως προς τις προτάσεις μας. Οι αντίπαλοί μας, δημοτική αρχή, μείζων αντιπολίτευση, αλλά και συνολικά τα κόμματα που βλέπουν ως μονόδρομο την καπιταλιστική ανάπτυξη, βλέπουν το κομμάτι των Αλυκών ως φιλέτο προς αξιοποίηση. Βάζουν μια «κόκκινη γραμμή» στην παραλιακή για τα μάτια του κόσμου. Εμείς λέμε, καμία επιχειρηματική δράση στις Αλυκές – ελεύθερος χώρος με κριτήριο το λαϊκό συμφέρον – λαϊκή περιουσία.
Η Συνέντευξη έγινε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου την 7/6/13
Ποιός είναι ο Γιώργος Μπιθυμήτρης. (Βιογραφικό δημοσιευμένο το 2010, στο Διαδίκτυο.-Αττικός Παρατηρητής).
Ονομάζομαι Γιώργος Μπιθυμήτρης. Γεννήθηκα το 1980 στην Αθήνα και μεγάλωσα στα Καλύβια Αττικής. Είμαι μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας από το 2003, στέλεχος της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ και επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης Σαρωνικού. Αποφοίτησα το 2003 από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Το 2005 αποφοίτησα από το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Πολιτικής Επιστήμης και Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνας και έγινα δεκτός ως υποψήφιος Διδάκτωρ στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου με κρατική υποτροφία. Η υποστήριξη του διδακτορικού μου έχει ορισθεί για το Σεπτέμβριο του 2010. Κατά τις ακαδημαϊκές περιόδους 2006-’07 και 2007-’08, εργάστηκα ως επιστημονικός συνεργάτης στο ΤΕΙ Πάτρας, στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων. Από τον Ιούλιο του 2010 εργάζομαι ως υπάλληλος του Βιβλιοπωλείου της Public