Συντάκτης: Πέτρος Μανταίος
Συνηθίζουμε, σε ανάλογες περιπτώσεις μακράς κυοφορίας, να λέμε πως «το θέμα μπήκε στην τελική ευθεία». Μόνο που το Ελληνικό, ο χώρος του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό, το περίφημο «φιλέτο», δεν ξέρω κατά πόσον υπάγεται στις «ανάλογες περιπτώσεις» ή, από μόνο του, συνιστά ιδιαίτερη –μοναδική σε τέτοια έκταση– περίπτωση.
Οπότε, η υποβολή της σύμβασης παραχώρησης στη Βουλή προς επικύρωση, με σκοπό να έχει ψηφιστεί μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου, μιας και περιλαμβάνεται στα προαπαιτούμενα (λέξη του μνημονιακού λεξικού και αυτή) της αξιολόγησης για την καταβολή της υποδόσης (μνημονιακή λέξη επίσης) των 2,8 δισ. ευρώ, δεν συνιστά και γεγονός τετελεσμένο, απαραιτήτως∙ στην Ελλάδα, αν όσα από συστάσεως κράτους έχουν ψηφιστεί, είχαν και εφαρμοστεί, ίσως σήμερα ζούσαμε σε άλλη χώρα.
Εν πάση περιπτώσει, και μιας και ο λόγος για προαπαιτούμενα, βάσει του προχθεσινού περί Ελληνικού δημοσιεύματος της Χαράς Τζαναβάρα στην «Εφ.Συν.», εκτός από τα προαπαιτούμενα, που πρέπει να εκπληρώσουμε μες στις συμφωνημένες προθεσμίες για να πάρουμε την υποδόση, για το Ελληνικό, προτού ακόμα αρχίσουμε να εισπράττουμε (εννοώ το Δημόσιο, μην το πάρουμε και πάνω μας!), θα πρέπει πρώτα να ξηλωθούμε (στο ξήλωμα είμαστε όλοι μαζί ως ανήκοντες στο… ευρύτερο Δημόσιο)∙ ήτοι να προκαταβάλουμε περίπου 1,5 δισ. ευρώ, αφού τόσα υπολογίζονται τα έξοδα μετεγκατάστασης όσων υπηρεσιών και άλλων… δαιμονίων στεγάζονται σήμερα σε κτίρια (69 παρακαλώ, και ουδέν υπαινίσσομαι με τον αριθμό∙ τόσα είναι), που με βάση τη σύμβαση παραχώρησης πρέπει να «αδειάζουν τη γωνιά», πλην το κόστος μεταφοράς διέφυγε από τη σύμβαση παραχώρησης, άρα «ντάνγκα-ντάνγκα», όπως θα έλεγε και ο Λογοθετίδης, το παραδάκι πρέπει να το σκάσει το Δημόσιο.
Αφήνω άλλες λεπτομέρειες, ότι π.χ. το αρχικό τίμημα, μόλις εισπραχθεί (εξ ου και προαπαιτούμενο!) θα πάει ολοσούμπιτο στο δάνειο περνώντας από Ελλάδα… τράνζιτο∙ ούτε αναμνηστική φωτογραφία! Ελληνικόν (κακο)δαιμόνιον…