Ένας χρόνος πέρασε από τότε που “έφυγε” ο Μάκης Αγκούτογλου, ο άνθρωπος που πολλά προσέφερε στον τόπο του με την ίδρυση του “Μουσείου Προβολής Μικρασιατικού Πολιτισμού” στην Ανάβυσσο.
Το μνημόσυνο θα τελεστεί στον Ι.Ν Αγίων Θεοδώρων Αναβύσσου αύριο Κυριακή 25/9/16, στις 9.30 και θα προσφερθεί καφές στο Cafe Τζιβίλογλου στην Κεντρική Πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου.
«Ο Μάκης Αγκούτογλου, ιδρυτής του Μουσείου Προβολής Μικρασιατικού Πολιτισμού, έχοντας «άτυπη εντολή» από τον πατέρα του, όπως χαρακτηριστικά γράφει σ’ένα κείμενό του, έχει συγκεντρώσει και εξακολουθεί ακαταπόνητα, παρά τα 73 του χρόνια, να συγκεντρώνει φωτογραφικό υλικό, έγγραφα και βιβλία με στόχο να διατηρήσει άσβεστη τη φλόγα των αναμνήσεων και της αγάπης για τις μικρασιατικές πατρίδες!
Έτσι, φωτογραφίες από τις πατρίδες των Μικρασιατών της Αναβύσσου, κατάλογοι με τα ονόματα των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν στην Ανάβυσσο και την Παλαιά Φώκαια με αναφορά στον τόπο προέλευσή τους, φωτογραφίες από τη ζωή των προσφύγων στη νέα πατρίδα, που μαρτυρούν τα επαγγέλματα με τα οποία απασχολήθηκαν, τις γιορτές και τα έθιμα που διατήρησαν, και τη φιλοσοφία της ζωής πάνω στην οποία πορεύτηκαν, για να επιβιώσουν, στολίζουν κυριολεκτικά σαν ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό με κάθε ψηφίδα να έχει τη δική της μοναδική ιστορία κάθε σημείο και γωνιά του Μουσείου!
Επιπλέον, μαρτυρίες των προσφύγων που ο Αγκούτογλου με ζήλο και θρησκευτική ευλάβεια κατέγραφε όλα αυτά τα χρόνια, ως ένδειξη τιμής απέναντι στους αληθινούς ήρωες της ζωής, διατηρώντας ζωντανές και αλώβητες στο χρόνο τις προφορικές διηγήσεις που του εμπιστεύονταν, μέσα από τις οποίες αναπαριστώνται οι συνθήκες που συνόδεψαν το διωγμό και την προσφυγιά, οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι πρόσφυγες στις νέες πατρίδες τους, η αγωνία για τη διατήρηση της μνήμης στις επόμενες γενιές μα και η ανθρωπιά που επιβιώνει ακόμα και μέσα στη δίνη του πολέμου ενώνοντας ξανά λαούς που για χρόνια ζούσαν αδελφωμένοι.
Κι όλα αυτά δε θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν παρά στο φυσικό τους χώρο. Σ’ένα προσφυγικό σπίτι που διατηρεί τη φιλόξενη ζεστασιά των νοικοκυραίων του και προστατεύει τους πόθους και τα όνειρα των ανθρώπων που έφυγαν κρατώντας με τον τρόπο αυτό ζωντανή την ύπαρξη και την πίστη τους• στο πατρικό σπίτι του Αγκούτογλου το οποίο μόνος του όλα αυτά τα χρόνια ντύνει σημείο προς σημείο με μια ανάμνηση ορμώμενη από τον ίδιο πάντα στόχο, την ίδια «ιερή υποχρέωση»!
Επισκεπτόμενη για πρώτη φορά το Μουσείο και παρατηρώντας το σπινθηροβόλο βλέμμα με το οποίο ο Μάκης Αγκούτογλου μιλάει, θυμήθηκα ένα περιστατικό που αρχικά μπορεί να ξενίσει κάποιους, νομίζω, όμως, πως αποδίδει κυριολεκτικά όλο τον αγώνα που ο υπέροχος αυτός άνθρωπος έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια…Μια μέρα δύο σπουδαίοι λογοτέχνες μας, ο Άγγελος Σικελιανός και ο Νίκος Καζαντζάκης είχαν πάει μια εκδρομή στην ύπαιθρο. Καθώς περπατούσαν είδαν ένα πολύ όμορφο λουλούδι, του οποίου, όμως, το όνομα αγνοούσαν. Εκεί κοντά έπαιζαν κάποια παιδιά στα οποία απευθύνθηκαν μήπως και γνώριζαν αυτά το όνομά του. Όμως κι αυτά δε γνώριζαν το όνομα και τους πρότειναν να πάνε να βρουν τη γερόντισσα του χωριού που γνώριζε πολύ καλά τις ονομασίες όλων των φυτών και των λουλουδιών. Καθώς πλησίαζαν στο σπίτι της οι δύο λογοτέχνες είδαν τα παντζούρια των παραθύρων σφαλισμένα και απ’έξω στον τοίχο ακουμπισμένο ένα φέρετρο. Ο Άγγελος Σικελιανός τότε είπε ότι, σήμερα θρηνούμε δύο θανάτους.
Ο ένας φυσικά ήταν της γερόντισσας. Ο άλλος όλης της λαϊκής σοφίας που αυτή η γιαγιά είχε αποκτήσει στην πολύχρονη ζωή της.
ΠΗΓΗ: http://mikrasiatis.gr
Τη συνέχιση του έργου του Μάκη Αγκούτογλου έχουν αναλάβει πλέον, οι δύο κόρες του Μαρία και Όλγα που καθ όλο αυτό το διάστημα μέχρι σήμερα, προετοιμάζουν την επαναλειτουργία και προβολή του Μουσείου, συνεχίζοντας επάξια την προσπάθεια του πατέρα τους.
Μαρία και Όλγα, να ζήσετε να τον θυμάστε και καλή δύναμη στο έργο σας. -Paraktios-