Συγκλονισμένο όλο το Λαγονήσι από τον χαμό ενός κοριτσιού, της Παυλίνας, 22 ετών που “έφυγε” τόσο πρόωρα για τη γειτονιά των Αγγέλων.
Η Παυλίνα ήταν από τις πρώτες αθλήτριες με τις οποίες συστάθηκε η ομάδα μπάσκετ κορασίδων του ΑΟΛ και ήταν παθιασμένη με το άθλημα.
Στη μνήμη της Παυλίνας , ο Αθλητικός Όμιλος Λαγονησίου θα παραμείνει κλειστός αυτή την Τρίτη, ημέρα της τελετής.
Η νεκρώσιμη ακολουθία θα γίνει την Τρίτη στις 16:00 στο 2ο Νεκροταφείο Κορωπίου (το καινούργιο κοντά στον προαστιακό).
Θα ζητηθεί άδεια από την αρμόδια αρχή για ενός λεπτού σιγή σε όλους τους αγώνες και θα κατατεθεί στεφάνι στη μνήμη της ενώ αντιπροσωπεία του ΔΣ θα ακολουθήσει την νεκρώσιμη τελετή.
Ο Paraktios εκφράζει ειλικρινή συλλυπητήρια και εύχεται στην οικόγενειά της καλή δύναμη
Ο πρόεδρος κ Παναγιώτης Δουρος , σήμερα το πρωί σεβόμενος την μνήμη της Παυλίνας , αλλά και το πένθος της ομάδας , έκανε τις απαραίτητες κινήσεις και κατάφερε -αν και λίγες ώρες πριν τον αγώνα – να ακυρώσει τον προγραμματισμένο σημερινό αγώνα των νεανίδων
Ομως τα κορίτσια της Βαλάντης έκαναν την λύπη τους πείσμα και ζήτησαν να αγωνιστούν σήμερα , ετσι ώστε να έχουν την ευκαιρία να αφιερώσουν την νικη στην Παυλίνα!!
Όπως ήταν φυσικό , ο πρόεδρος έκανε το θέλημα τους πράξη και απέσυρε την αναβολή !!
“Η ΦΑΝΈΛΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΎΜΕΡΟ 13…..Ήταν πάντα το μυαλό της ομάδας. …..Μαχητική και με πάθος……Δεν εγκατέλειπε ποτέ….πάλευε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο….Ήταν η καλύτερη συμπαίκτρια και έδινε και την ψυχή της για την ομάδα και για αυτό που τόσο αγαπούσε το μπάσκετ!Πίστευα ευχόμουν και ήλπιζα πως σε αυτόν τον τελευταίο αγώνα τον πιο σημαντικό θα κέρδιζε εκείνη. …Όμως οι άγγελοι την ήθελαν κοντά τους…..Η Παυλίνα θα είναι πάντα στην καρδιά μου και θα την θυμάμαι με το υπέροχο χαμόγελό της, την ομορφιά της ψυχής της, και τον “τσαμπουκά ” της!Είναι τιμή μου που υπήρξα προπονήτρια της…..
Τσομπανάκη Βαλάντη”
“Τώρα πια η φανέλα με το νούμερο 13 θα μείνει χαραγμένη στις καρδιές όλων μας….και ειδικά η κοπέλα που την φορούσε….
Την φορούσε σε κάθε αγώνα όπου πάντα έκανε ότι καλύτερο μπορούσε για τις συμπαίκτριες της…..και όχι μόνο…
Νοιαζοταν ακόμα και για τα μικρότερα μέλη στην ομάδα και προσπαθουσε να τους μεταδώσει αυτή τη χαρά που είχε μέσα της….
Αν και όλοι έβλεπαν μια πολύ γλυκιά και χαριτωμένη κοπέλα μέσα από το μπάσκετ….το οποιο ήταν μια από τις μεγάλες της αγάπες....έβγαζε και έναν άλλο της εαυτό….έναν που είχε πιο πολύ “τσαμπουκά” και δυναμικοτητα
Όχι ότι μόνο στο μπάσκετ ήταν έτσι δυναμική….πάντα ήταν!
Και σαν συμπαίκτρια και σαν φίλη
Θα έκανε τα πάντα να σε βοηθήσει!!!
Και για αυτό πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι δεν ζουν επειδή μπορούν και αναπνεουν….αλλά επειδή βρίσκονται στις καρδιές μας…..έτσι και η Παυλίνα ζούσε…ζει…και θα ζήσει μέσα στις καρδιές μας!!!!
Καλο ταξίδι !!
-Η ομαδα σου!”