Τραγούδι του Θάνου Μικρούτσικου, σε στίχους του ζωγράφου και λογοτέχνη Κώστα Λαχά. Η πρώτη ερμηνεία του ανήκει στη Δήμητρα Γαλάνη στον δίσκο «Για πιάνο και φωνή» (1990). Από το 1996 και μετά όμως έχει συνδεθεί με τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου (ο οποίος έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα το 2012), απ’ όταν δηλαδή το τραγούδησε για τον δίσκο «Στου αιώνα την παράγκα».
«Στενεύουν τα περάσματα, οι φίλοι μου φαντάσματα κι η πόλη μοιάζει γενικώς τάφος οικογενειακός». Μεγάλη Παρασκευή σήμερα, 38η μέρα καραντίνας…
Ο Τυμβωρύχος
Δημήτρης Μητροπάνος
Τα λόγια μου της νύχτας μετανάστες
σε δρομολόγια χωρίς επιστροφή
άσ’ τις πλατείες να βογκούν σου λέω άστες
ίσως με βρεις μες στην επόμενη στροφή
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
Ένας Στρυμόνας και βουλιάζω στα νερά
όπως ψαράς μέσα στη λάσπη της Κερκίνης
οιωνοσκόπος με σημάδια φανερά
χάθηκα πάλι μες στο πρόσωπο εκείνης
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
Ματώνει στα Κυβέλεια η οθόνη
κι εγώ ρεμβάζω σε πεδία αχανή
στο Μιραμάρε κολυμπούσες πάντα μόνη
και ο Ματθαίος έχει χρόνια να φανεί
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
Στενεύουν τα περάσματα
οι φίλοι μου φαντάσματα
κι η πόλη μοιάζει γενικώς
τάφος οικογενειακός
Πηγή: Musixmatch
https://www.youtube.com/watch?time_continue=31&v=0_DMMDqgx6o&feature=emb_logo