252
Το κομμωτριάκι
Στίχοι: Θ. Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Θ. Παπακωνσταντίνου
Πρώτη εκτέλεση: Μάρθα Φριντζήλα
Στα κομμωτήρια μέσα – τα νέα ιερά –
ιέρειες χτενίζουν και βάφουν τα μαλλιά.
Στο τέλος τα κομμένα, τα λόγια κι οι χρησμοί
σκουπίζονται και πέφτουν στου χρόνου τη σχισμή.
– Κι ένα κομμωτριάκι με βλέμμα απλανές θέλει να
κατακτήσει του κόσμου τις χαρές.
Κρατάει το πιστολάκι σαν να ‘ναι τρίαινα,
στη θάλασσα της κόμης σηκώνει κύματα.
Κι ο νους της ταξιδεύει, απλώνει τα πανιά.
Άγιε Νικόλα βόηθα να πέσει μαλακά.
– Ένα κομμωτριάκι με βλέμμα απλανές βγήκε να
κατακτήσει του κόσμου τις χαρές.