Το αγοράκι της μαμάς όταν μεγαλώνει, γίνεται φονικό όπλο και στρέφεται ενάντια στον αδύναμο συμμαθητή του, στα παιδιά του, στην άγνωστη γυναίκα στο δρόμο. Έτσι έμαθε.
Έλενα Ακρίτα
Όταν γεννήθηκε ο γιος μου ομολογώ πως όλα όσα κορόιδευα, τα λούστηκα. Δεν έφτασα ποτέ στην απόλυτη ξεφτίλα να κυνηγάω το μωρό γύρω γύρω με το κουτάλι, αλλά το βρε παιδί μου είσαι όλη μέρα νηστικός δεν το γλίτωσα. Ούτε το ζακέτα να πάρεις. Ούτε το μην απομακρύνεσαι να σε βλέπω.
Όταν έφηβος μπήκε πρώτη φορά μόνος σε αεροπλάνο, τον αποχαιρέτισα δήθεν ψύχραιμη στο αεροδρόμιο και μετά πήγα σπίτι, άνοιξα την εφαρμογή air tracking και παρακολουθούσα μίλι μίλι τη διαδρομή. Τρεισήμισι ώρες τώρα αυτό. Μαζί πετάξαμε μαζί διασχίσαμε τις χώρες, μαζί μάς χύθηκε ο καφές στο κενό αέρος, μαζί προσγειωθήκαμε.
Κι όταν ο γιος μου με πήρε τηλέφωνο να μου πει εκείνη την ευλογημένη, την υπέροχη, τη θεσπέσια φράση ‘Έλα μαμά, έφτασα’, η μαμά έκανε την χαλαρούλα.
Τόσο γελοία.
Παρά τα λάθη μου, δεν θεώρησα ποτέ ότι ο γιος μου είναι ο καλύτερος του κόσμου, ο πρίγκιπας, ο θεός, ο κούκλος. Αγαπούσα πολύ το παιδί μου για να το καταντήσω έναν ενήλικα μίζερο και κακοποιητικό. Από τότε που πήγαινε στο νηπιαγωγείο προσπαθούσα να αφουγκραστώ τα ‘θέλω του’.
Τα θέλω του μικρού παιδιού είναι ιερά, να ξέρετε. Σαν τον πρώτο έρωτα στο Δημοτικό. Μπορεί σε μάς να μοιάζει ασήμαντος, αλλά για το παιδί μας είναι μια ολόκληρη κοσμογονία.
Το παιδί σου δεν έχει πάντα δίκιο, το παιδί σου δεν είναι υπερτέλειο, το παιδί σου είναι ένα παιδί όπως όλα τα άλλα. Με προτερήματα κι ελαττώματα. Με χαρίσματα κι αδυναμίες. Έτσι το αντιμετωπίζεις, έτσι το μεγαλώνεις, έτσι το κάνεις άνθρωπο.
Τα ίδια θα έκανα αν είχα κορίτσι. Θα αγχωνόμουν αν έφαγε, αν κρύωσε, αν έφτασε με ασφάλεια στον προορισμό του.
Κυρίως το τελευταίο.
Γιατί η περιπέτεια του κοριτσιού που αρχίζει στη στάση του λεωφορείου κι τελειώνει στο σπίτι, είναι ένα βίωμα χωρίς έλεος.
Ακόμα κι εμείς οι μεγάλες γυναίκες όταν τα θυμόμαστε, παγώνουμε σύγκορμες. Η πρόσφατη εμπειρία της 25χρονης Δανάης με τον τύπο με το πουλί έξω ξύπνησε σε όλες μας αναμνήσεις που ακόμα αιμορραγούν.
Πάμε παρακάτω.
Ο κύριος Νίκος Χ. φίλος στο φέισμπουκ, έβαλε στο προφίλ του τούρτα με εβδομήντα κεράκια για να γιορτάσει τα γενέθλιά του. Ο άνθρωπος αυτός είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα του μπούλη της μαμάς που γέρασε και μυαλό δεν έβαλε. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ