Δημήτρης Βλαχοπάνος*
Στον 1ο τόμο της «Ιστορίας της Αντίστασης» (εκδόσεις Αυλός, σελ. 433), βρίσκεται καταχωρισμένη συνέντευξη του Κομνηνού Πυρομάγλου (1899-1980), υπαρχηγού του ΕΔΕΣ και εκλεγμένου βουλευτή της ΕΔΑ το 1958, στην οποία, μεταξύ των άλλων, καταθέτει για την πολιτική της ναζιστικής Γερμανίας μια συγκλονιστική μαρτυρία: «Σκοπός των Γερμανών κατακτητών ήταν να μας αφανίσουν σαν λαό και σαν έθνος.
Στο σημείο αυτό θα αναφέρω τούτο το χαρακτηριστικό περιστατικό. Το 1961 βρισκόμουν στην Ανατολική Γερμανία, όπου ήμουν προσκαλεσμένος και έδωσα διαλέξεις για την ελληνική αντίσταση. Κατά την εκεί παραμονή μου ήρθαν από τη Μόσχα τα γερμανικά αρχεία. Ο Μάτερν, ηγετικό στέλεχος της Λαοκρατικής Γερμανίας, μου έδειξε τότε ένα γερμανικό έγγραφο, που έλεγε ότι αν νικούσαν στον πόλεμο οι Γερμανοί είχαν σκοπό να διώξουν μαζικά τους Ελληνες στην Αφρική και να εγκατασταθούν αυτοί στην Ελλάδα. Για να φαγωθούμε άλλωστε αναμεταξύ μας και για να πάρει απίθανες διαστάσεις ο εμφύλιος πόλεμος, αποφάσισαν οι Γερμανοί να δημιουργήσουν τα τάγματα Ασφαλείας. Ο Ι. Ράλλης Πρωθυπουργός της κατοχής είχε ζητήσει για το ζήτημα αυτό την έγκριση των κομμάτων και είχε πετύχει την ανοχή των Αγγλων».
Το τελευταίο διάστημα, κατά έναν περίεργο τρόπο, η πολιτική τακτική του γερμανικού κράτους αφήνει να γίνονται ορατά διά γυμνού οφθαλμού τα σημάδια αναβίωσης του φιλόδοξου αυτού σχεδίου των προγόνων του. Η πρόταση «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» μοιάζει με κακόγουστο αστείο, αλλά φαίνεται πως δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Οπως δεν απέχει πολύ από το να πειστούμε πως η σημερινή Γερμανία ή θεωρεί την Ελλάδα γερμανικό προτεκτοράτο ή επιδιώκει, με την έντονη δραστηριότητα που αναπτύσσει, να διαιρέσει, όπως το 1941-1944, τους σημερινούς Ελληνες και, με την εκδήλωση αγαθών προθέσεων για το καλό φυσικά της χώρας μας, να διασπείρει τη σύγχυση μεταξύ τους, αναλαμβάνοντας μάλιστα την ευθύνη να προχωρήσουμε μαζί –Ελλάδα και Γερμανία– στον δρόμο της κοινής μνήμης και της αναθεώρησης της ιστορίας της Κατοχής και της Αντίστασης. Με προφανή, για τους υποψιασμένους, σκοπό να μετατρέψει την Ελλάδα σε φτηνό θέρετρο της δικής της πλουτοκρατίας.
Είναι σαφές πως οι αρχιτέκτονες αυτών των φανταχτερών –όσο και ύπουλων– σεναρίων παραβλέπουν –και προτείνουν να κάνουν κάτι ανάλογο και οι Ελληνες– πως η μνήμη Ελλάδας και Γερμανίας είναι κοινή μόνο ως προς τούτο: εκείνοι ήταν οι φοβεροί θύτες, οι αδίσταχτοι εκτελεστές των αθώων και οι πυρπολητές της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας των Ελλήνων. Και οι Ελληνες υπήρξαν τα τραγικά θύματα της πιο βάρβαρης –οργανωμένης και συστηματικής– κτηνωδίας που γνώρισε ποτέ η ιστορία. Σε όλη την Ελλάδα, από την Κρήτη ώς την Ηπειρο και τη Θράκη, χωριά και πόλεις αποτύπωσαν τη βαρβαρότητα αυτή στα μνημεία τους, πάνω στο λευκό μάρμαρο των οποίων βρίσκονται γραμμένα τα ονόματα των θυμάτων της γερμανικής ναζιστικής καταιγίδας. Οσο στέκουν όρθια τα μνημεία αυτά τόσο θα παραμένει ζωντανή η μνήμη και ασυγχώρητα στους αιώνες τα εγκλήματα όχι τόσο των Ες Ες όσο της Βέρμαχτ, του τακτικού δηλαδή γερμανικού στρατού.
Γίναμε μάρτυρες ενός καταιγισμού γερμανικών πρωτοβουλιών που μεθόδευσαν την ίδρυση οργανισμών όπως η «Ελληνογερμανική Συνέλευση», το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», το «Ελληνογερμανικό Ιδρυμα Νεολαίας». Η όλη αυτή εκστρατεία με τον ιλουστρασιόν φιλελληνισμό της δεν αποσκοπεί παρά στο πώς η σημερινή Γερμανία θα αποτινάξει από πάνω της το στίγμα για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι πρόγονοί τους, σκεπάζοντάς τα με το σεντόνι της λήθης, και πώς θα μετριάσουν ή θα σβήσουν τις κτηνώδεις πράξεις τους, καλλιεργώντας στο πνεύμα των νέων την άφεση των αμαρτιών τους, με τη συνήθη συνθήκη πως στον πόλεμο τα πάντα μπορούν να συμβούν! Πράγμα που θέλει να πει πως κακώς κάποιοι Ελληνες διεκδικούν ακόμα τις γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις!
Πέραν αυτών, η Γερμανία επιχειρεί να διεισδύσει και στην ελληνική εκπαίδευση μέσω του προγράμματος «MOG/Μνήμες από την Κατοχή στην Ελλάδα». Πρόκειται για μια πρωτοβουλία του Ανοιχτού Πανεπιστημίου Βερολίνου, η οποία χρηματοδοτείται και από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών και αξιοποιεί τις προφορικές μαρτυρίες επιζώντων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με βασικό στόχο να προσεγγίσουμε την ιστορία των εγκλημάτων της Βέρμαχτ μέσα από ένα πνεύμα ανοχής της ακραίας ναζιστικής βίας, η οποία προκλήθηκε και από τις ανάλογες πράξεις βίας των Ελλήνων που αντιστάθηκαν στη γερμανική κατοχή! Η εφαρμογή του προγράμματος αυτού συνιστά προσβολή για τη χώρα μας και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την αλλοίωση της ιστορίας μας και τη χειραγώγηση της νέας γενιάς. Θα γίνει συναυτουργός στο νέο αυτό έγκλημα το ελληνικό υπουργείο Παιδείας;
* φιλόλογος, συγγραφέας