“Στη Σαρωνίδα είναι γνωστό ότι υπάρχει πρόβλημα στη σχολική στέγη αφού επί σειρά ετών η λειτουργία του Δημοτικού Σχολείου αλλά πρωτίστως του Γυμνασίου πραγματοποιούνται με τριτοκοσμικές συνθήκες. Παρόλο που θα χρειαστούν αρκετές σελίδες για να αναφερθούν τα σημεία που τα σχολεία (Γυμνάσιο και Δημοτικό) υπολείπονται σε σχέση με τα σύγχρονα δημόσια σχολεία (έλλειψη και ακαταλληλότητα αιθουσών, εγκαταστάσεων, εξοπλισμού, αναχρονιστικός και μη λειτουργικός σχεδιασμός που θέτει και θέματα ασφάλειας, ελλιπής χρηματοδότηση για την λειτουργία του σχολείου ως χώρο μάθησης, πολιτισμού και καινοτομίας, θα εστιάσω σε ένα θέμα που πραγματικά με εξόργισε. Στη διατήρηση μιας υδατοδεξαμενής στο κέντρο του σχολείου.
Ενός προβλήματος που παρεμποδίζει το έργο μαθητών και εκπαιδευτικών και δημιουργεί μια εικόνα απαξίωσηςγελοιοποίησης της μαθησιακής διαδικασίας. Θυμάμαι πριν κάμποσα χρόνια, όταν υπηρετούσα στο σχολείο, συζητούσαμε να μπει μια ηχομόνωση πέριξ της αντλίας για να περιοριστεί ο θόρυβος. Για το φαινόμενο της υπερχείλισης από τότε είχε δηλωθεί αδυναμία οριστικής
επίλυσης του προβλήματος.
Η φαιδρή εικόνα συμπληρώνεται βέβαια και από την ύπαρξη μιας μικρής αποθήκης ακριβώς από πίσω στην οποία, αν θυμάμαι καλά, ο Δήμος είχε εναποθέσει βαριά αντικείμενα τα οποία «δύσκολα» μπορούσαν να απομακρυνθούν (ίσως μέχρι τώρα να έχουν απομακρυνθεί).
Αντί λοιπόν οι υπεύθυνοι της Δημοτικής Αρχής να συζητάνε για το πώς θα λυθούν τα προβλήματα και να θέτουν σαφή χρονοδιαγράμματα, αιτιολογούν την ανεπάρκεια και την αδυναμία τους να προσφέρουμε μια μικρή ανακούφιση στα τεράστια προβλήματα που υπάρχουν.
Ξεπερνώντας το φαιδρό επιχείρημα ότι η δεξαμενή προϋπήρχε του σχολείου και ότι η απομάκρυνσή της δεν είναι εύκολη υπόθεση, θα έθετα στους αρμόδιους τα εξής ερωτήματα που αφορούν στο σχολείο:
Έχει γίνει κάποια μελέτη για την απομάκρυνση της υδατοδεξαμενής και του αντλιοστασίου από το χώρο. Έχει εξεταστεί η ένταξη του έργου απομάκρυνσης σε κάποιο πρόγραμμα αναβάθμισης των δικτύων ύδρευσης του Δήμου;
Έχει εξεταστεί η πιθανότητα στον χώρο αυτό να δημιουργηθεί στο μέλλον ένα σύγχρονο σχολείο (δημοτικό και νηπιαγωγείο);
Είναι συνετό να διαθέτει χώρους σε τρίτους ένα σχολείο που ασφυκτιά και να στεγάζεται στις εγκαταστάσεις του σχολείου Δανειστική Βιβλιοθήκη η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να βρίσκεται σε
ένα πιο κεντρικό σημείο του Δήμου σε κάποιο ενοικιαζόμενο από τον Δήμο κτίριο; (σε καμιά περίπτωση δε θέλω να μειώσω το τεράστιο, αφιλοκερδές έργο που επιτελείται σε αυτήν αλλά να τονίσω την ανάγκη δημιουργίας σχολικών αιθουσών Μουσικής, Εικαστικών,΄Αγγλικών κτλ ).
Οι παρεμβάσεις του Δήμου Σαρωνικού, ο οποίος σε αντίθεση με άλλους όμορους Δήμους, διαχειρίζεται εξ ολοκλήρου τις πιστώσεις που αναλογούν στα σχολεία, κατά παρέκκλιση της ισχύουσας νομοθεσίας (που ορίζει κατάθεση των αναλογούντων ποσών στους τραπεζικούς λογαριασμούς των σχολείων) και χωρίς να προωθεί την αυτονομία τους (εν αντιθέσει πχ με το Δήμο Λαυρεωτικής που τηρεί τη νομοθεσία και διαθέτει σχολεία σύγχρονα και καλοσυντηρημένα), δεν μπορεί να περιορίζεται σε έργα καλλωπισμού. Πρέπει να προβαίνει πρωτίστως σε έργα δημιουργίας εγκαταστάσεων, βελτίωσης υποδομών και εξοπλισμού, μέσω ένταξης των έργων σε προγράμματα ΕΣΠΑ κτλ (Ο Δήμος Λαυρεωτικής αποτελεί ένα καλό παράδειγμα προς μίμηση) και
όταν δεν το επιτυγχάνει αυτό με ίδιους πόρους.
Βασική προϋπόθεση για την επιτυχία όσων αιρετών ασχολούνται με τα θέματα της παιδείας θα πρέπει να είναι η γνώση τους για τις πραγματικές ανάγκες των σχολείων, η ειλικρινής διάθεση συνεργασίας με τους Διευθυντές των σχολείων και τους Συλλόγους των Γονέων. Στα σχολεία φοιτά η αφρόκρεμα της κοινωνίας μας, η νεολαία και της αξίζει το καλύτερο, όχι το φθηνότερο ούτε το λιγότερο. Η οικονομία και οι περικοπές ας γίνουν από αλλού.
Δώστε προτεραιότητα στο σχολείο. Στην Αθηναϊκή Ριβιέρα δεν αρμόζουν παράγκες και κοντέινερ ούτε εικόνες αυτογελοιοποίησης”.
Διευκρινίσεις του συντάκτη του άρθρου, κου Κοσμά Αθανασιάδη:
Αφορμή για το παραπάνω άρθρο στάθηκε η παρακολούθηση μιας συζήτησης που παρουσιάστηκε ζωντανά στις 18/1/2022 από την εκπομπή «Ανατολικός Άνεμος» με συντονιστή τον κο Ξυγκάκη και συμμετείχαν εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών, των γονέων και του Δημοτικού Συμβουλίου.
Ο τίτλος του άρθρου αναφέρει πρώτα τη δεξαμενή και μετά το σχολείο συμβολικά και βάση της προτεραιότητας που δίνεται από τους τοπικούς άρχοντες στο καθένα.
Η εγκατάλειψη και η διαρκής υποβάθμιση των σχολείων οδηγεί στη μαθητική διαρροή των μαθητών/τριών σε όμορα ή ιδιωτικά σχολεία. Μια στατιστική αποτίμηση και μια μελέτη του φαινομένου θα πείσει για του λόγου το αληθές.
Ο συντάκτης του Άρθρου κατοικεί στη Σαρωνίδα και είναι εκπαιδευτικός με μεταπτυχιακά στη Διοίκηση Σχολικών Μονάδων και στις Τεχνολογίες στην Εκπαίδευση. Είναι επιμορφωτής Β΄ Επιπέδου στις Νέες Τεχνολογίες. Υπηρέτησε ως δάσκαλος στο Δημοτικό της Σαρωνίδας επί δέκα έτη και διετέλεσε Διευθυντής στο Δημοτικό της Παλαιάς Φώκαιας.
Σήμερα είναι Διευθυντής στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Λαυρίου.
Δείτε το απόσπασμα της εκπομπής της 18/1/22 στο οποίο γίνεται συζήτηση για το αντλιοστάσιο που βρίσκεται εντός των προαύλιων χώρων του σχολείου, πατώντας το video που ακολουθεί.
