Μπορεί τα αγροτικά μπλόκα στη Θεσσαλία και άλλες περιοχές να μην έχουν (προς το παρόν) την ένταση και την έκταση άλλων ετών, είναι ωστόσο η πρώτη συλλογική αντίδραση ενός ευρύτατου κοινωνικού στρώματος απέναντι στην κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση αμήχανη, άβουλη, σταθερά ανακόλουθη και αυτοαναιρούμενη απέναντι στο βασικό πρόβλημα της οικονομίας αυτή την περίοδο, που συνθέτει σχεδόν όλα τα τμήματα της κοινωνίας: τις εκτός ελέγχου ανατιμήσεις, τις αυξήσεις σε όλους τους συντελεστές της παραγωγής, με πρώτη την ενέργεια.
Εκτός από την κάλυψη των ζημιών από τις φυσικές καταστροφές, οι αγρότες ζητούν κατάργηση της ρήτρας αναπροσαρμογής στο ρεύμα, αφορολόγητο πετρέλαιο, κατάργηση του ΦΠΑ σε μέσα και εφόδια.
Τα βασικά προβλήματα που προβάλλουν είναι τα ίδια που έχουν φέρει σε απόγνωση εκατομμύρια νοικοκυριά μπροστά στη θέα των λογαριασμών του ρεύματος, του αερίου, του πετρελαίου, της βενζίνης, των εβδομαδιαίων αγορών στα σουπερμάρκετ.
Είναι επίσης τα ίδια που φέρνουν και παράγοντες της επιχειρηματικότητας, του λιανεμπορίου, αλλά και της βιομηχανίας, κατά τα λοιπά φιλικούς προς την κυβέρνηση και ευνοημένους από ποικίλες αποφάσεις της, στο ίδιο μέτωπο πίεσης για μέτρα αναχαίτισης των ανατιμήσεων.
Οι αυξήσεις στο ενεργειακό κόστος και σε βασικά είδη που εξαρτώνται από εισαγωγές είναι αποτέλεσμα διαταραχής στην παγκόσμια οικονομία, με προφανή και τη γεωπολιτική διάσταση. Η αναζωπύρωση του πληθωρισμού είναι παγκόσμιο φαινόμενο, δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό.
Αλλά αυτό δεν αποτελεί άλλοθι απραξίας για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Η Ελλάδα έχει έναν από τους υψηλότερους ειδικούς φόρους στα καύσιμα στην Ε.Ε., και αυτό είναι ένα πρώτο πεδίο παρέμβασης. Έχει επίσης από τους υψηλότερους συντελεστές ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, και αυτό είναι ένα δεύτερο πεδίο παρέμβασης.
Θα χαθούν έσοδα αν μειώσει ή μηδενίσει στοχευμένα τους φόρους σε συγκεκριμένα είδη από τα οποία εξαρτάται η επιβίωση των νοικοκυριών; Ναι, θα χαθούν. Αλλά τα ίδια και περισσότερα θα χαθούν αν εκατομμύρια πολίτες αναγκαστούν να μειώσουν δραστικά τις δαπάνες τους. Και εκτός από τα έσοδα, θα καταρρεύσει και η προσδοκία της «μεγάλης ανάπτυξης».
Πρακτικά, η κυβέρνηση είναι μπλοκαρισμένη σε έναν μονόδρομο μείωσης των έμμεσων φόρων για να αντισταθμίσει στοιχειωδώς τις ανατιμήσεις. Αν δεν τον ακολουθήσει, θα πέσει σε πολλά πολιτικά και κοινωνικά μπλόκα. Και δεν θα είναι μόνο των αγροτών.