ΕΦ.ΣΥΝ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην προεκλογικού ύφους παρουσία του στη Θεσσαλονίκη, δεν μπόρεσε να κρύψει πόσο έντονα πιέζoυν την κυβέρνηση το πρωτοφανές κύμα ακρίβειας και η δυσφορία που προκαλεί στην κοινωνία, δημιουργώντας προσδοκίες για νέα δέσμη «έκτακτων» κυβερνητικών μέτρων.
Έστω και αν αυτός ο προσανατολισμός της κυβέρνησης είναι αποτέλεσμα καιροσκοπικής στροφής, υπό την πίεση φανερών και κρυφών δημοσκοπικών δεδομένων, είναι ευπρόσδεκτος. Αρκεί τα όποια μέτρα αναχαίτισης της ακρίβειας να είναι ουσιαστικά και διαρθρωτικά, όχι πυροσβεστικά και επικοινωνιακά, όπως οι περιορισμένες επιδοτήσεις στο ρεύμα και στο αέριο ή το γελοίο φιλοδώρημα για τα καύσιμα.
Γιατί μπορεί, πράγματι, όπως δικαιολογείται ο Κυρ. Μητσοτάκης με κάθε ευκαιρία, οι κρίσεις που έχουν καλύψει τα 2/3 της μέχρι τώρα θητείας του να είναι «εξωγενείς», ωστόσο ο μηχανισμός με τον οποίο οι κρίσεις αυτές μεγεθύνονται στην εγχώρια πραγματική οικονομία είναι ενδογενής. Και σχετίζεται αφενός με την τραγική εξάρτηση της οικονομίας από εισαγωγές και αφετέρου με το μείγμα πλήρους ασυδοσίας και συμπεριφορών καρτέλ που επικρατεί στις αγορές ζωτικών αγαθών, με την πλήρη ανοχή, αν όχι και ενθάρρυνση της κυβέρνησης.
Απαύγασμα αυτής της εντελώς ελληνικής ακρίβειας είναι η περίφημη ρήτρα αναπροσαρμογής στις χρεώσεις του ρεύματος, την οποία με οδυνηρό τρόπο ανακαλύπτουν εκατομμύρια νοικοκυριά και επιχειρήσεις τους τελευταίους μήνες. Είναι ένας δαιμόνιος μηχανισμός που μεταφέρει όλο το ρίσκο και το κόστος της «εξωγενούς κρίσης» στους ανυποψίαστους καταναλωτές, την ώρα που οι ενεργειακές εταιρείες, είτε ως παραγωγοί, είτε ως πάροχοι, είτε και στους δυο ρόλους ταυτόχρονα, απολαμβάνουν μέχρι στιγμής κυβερνητική ασυλία στα υπερκέρδη τους.
Έτσι, μολονότι η ενεργειακή κρίση προήλθε από την ιλιγγιώδη αύξηση της τιμής του εισαγόμενου φυσικού αερίου από το περασμένο καλοκαίρι και μετά, είναι ο ακραίος τρόπος με τον οποίο έχει οργανωθεί το εγχώριο χρηματιστηριακό «καζίνο» της που καθιστά την Ελλάδα μια από τις ακριβότερες, αν όχι την ακριβότερη, στην τιμή ρεύματος χώρα στην Ε.Ε.
Παρά το γεγονός ότι σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. οι αυξήσεις στα ενεργειακά αγαθά είναι ο πυρήνας της έξαρσης του πληθωρισμού, είναι η εγχώρια ρήτρα αναπροσαρμογής που μετατρέπει την ενεργειακή ακρίβεια σε κανονική ληστεία, με την πλήρη ανοχή, αν όχι και συνέργεια, της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η κατάργησή της, είτε μέσω δικαστικών προσφυγών είτε με πολιτική απόφαση, είναι μονόδρομος.