Ματούλα Κουστένη
Η Μαργαρίτα Μυτιληναίου, διευθύντρια του «Αθήνα 9,84», εξηγεί γιατί τα 35α γενέθλια του σταθμού γιορτάζονται με τη μεγάλη αποψινή συναυλία στην Τεχνόπολη, όπου όλο το νέο αίμα της ελληνικής δισκογραφίας ερμηνεύει με τον τρόπο του τα τραγούδια του μεγάλου δημιουργού.
Ο Μάνος Λοΐζος του χθες. Ο δημιουργός που παραμένει διαχρονικά επίκαιρος. Ο Μάνος Λοΐζος – Μετά. Μια συναυλία γενέθλια και επετειακή μαζί συγκεντρώνει απόψε στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων το νέο αίμα της ελληνικής δισκογραφίας, τις ερτζιανές αναμνήσεις των τελευταίων 35 ετών και την αγάπη κοινού και καλλιτεχνών για έναν αξέχαστο δημιουργό.
Ο «Αθήνα 9.84» και μαζί του η ελεύθερη ραδιοφωνία γιορτάζουν τα 35 τους χρόνια, τιμώντας τα 40 χρόνια που συμπληρώνονται φέτος από το τελευταίο αντίο στον Μάνο Λοΐζο. Η γιορτή θα μας θυμίσει τα τραγούδια που γράφουν τη δική τους ιστορία και το αίσθημα που περνάει σαν σκυτάλη από καλλιτεχνική γενιά σε καλλιτεχνική γενιά. Τη σκηνή, για να δώσουν τη δική τους διάσταση στα τραγούδια και το έργο του αξέχαστου τραγουδοποιού, θα μοιραστούν 35 καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς.
Βασισμένη στο ομώνυμο project «Μάνος Λοΐζος – ΜΕΤΑ», η αποψινή βραδιά συσπείρωσε γύρω από το έργο του συνθέτη αλλά και τη σκηνή της Τεχνόπολης τους Αλέξανδρο Μίαρη (Electric Litany), Amalia & The Architects, Aspra feat. Νίκη Κοπίτα, Blend Mishkin x George Kapis x Νεφέλη Φασούλη, Δραμαμίνη, Εβελίνα Μεγαλοκονόμου, George Gaudy, Idra Kayne, Joanna Drigo, Θοδωρή Μαυρογιώργη x Anser, Κατερίνα Πολέμη, Katerine Duska, Κος Κ, Μαρία Αλαμανή, NαθαναηλίδουA, Maroulita De Kol, Μυρτώ Βασιλείου, Nalyssa Green, Nτέιβιντ x Matina Sous Peau, Πέτρο Κλαμπάνη, Sarah P., Sophie Lies, S.W.I.M., Τα παιδιά της παλαιότητας, Whereswilder, Xριστίνα Μαξούρη, Yiotis.
Μαζί τους σε ειδική τιμητική συμμετοχή θα βρεθούν και δύο από τις πρώτες ερμηνεύτριες των τραγουδιών του Λοΐζου: η Δήμητρα Γαλάνη και η Μαρία Φαραντούρη. Την ίδια μέρα, η σύμπραξη αυτή –που όσο δύσκολο ήταν να εκτελεστεί δισκογραφικά, άλλο τόσο ήταν να παρουσιαστεί σε live– θα κυκλοφορήσει και σε δίσκο.
«Θέλαμε να γιορτάσουμε τον σταθμό, που φέτος κλείνει τα 35 του χρόνια. Αναζητούσαμε κάτι που να μη μας γυρίζει μονάχα στο παρελθόν, που να μην κοιτάζει μόνο στο σήμερα αλλά να μπορεί να κλείνει λίγο το μάτι και στο μέλλον», μας λέει η Μαργαρίτα Μυτιληναίου, διευθύντρια του δημοτικού σταθμού της πόλης, «Αθήνα 9.84». Πριν από 35 χρόνια η συχνότητά του άνοιξε τον δρόμο για αυτό που σήμερα έχουμε ως δεδομένο, αλλά που τότε δεν ήταν: την Ελεύθερη Ραδιοφωνία.
«Συζητώντας, λοιπόν, μάθαμε για το ενδιαφέρον project “Μάνος Λοΐζος – ΜΕΤΑ” που συνδέει τις σκέψεις και την καλλιτεχνική αναζήτηση 30 νέων καλλιτεχνών με ένα πρόσωπο που αγαπάμε και εκτιμάμε όλοι μας. Η ιδέα τού να γιορτάσουμε τα γενέθλια του σταθμού με το νέο αίμα της δισκογραφίας –όσο καθοδική πορεία κι αν έχει σήμερα η δισκογραφία– μας ενδιέφερε πολύ».
Ο λόγος είναι ο προφανής: «Οφείλουμε να δώσουμε σε νέους ανθρώπους χώρο και χρόνο για να παρουσιάσουν την άποψή τους για κάτι με το οποίο μέσα στα χρόνια συνδεθήκαμε βαθιά κι εκτιμήσαμε πολύ. Αυτός είναι και ο σκοπός: να παραδίδουμε το υλικό που αγαπάμε στα νιάτα, λέγοντάς τους “ακούστε το”, “κοιτάξτε το”, “αγαπήστε το” και “παρουσιάστε το” με τον δικό σας τρόπο. Θα ήταν πολύ εύκολο να διαλέξουμε μερικούς καταξιωμένους δημιουργούς και να κάνουμε μια ωραία μεγάλη συναυλία τιμώντας το Λοΐζο. Αλλά δεν είναι αυτό που θέλαμε. Προτιμάμε να έρθουμε κοντά σε αυτό που γεννιέται σήμερα και ταυτόχρονα να τιμάμε εκείνους με τους οποίους μεγαλώσαμε».
Πράγματι, εμείς μεγαλώσαμε με τον Μάνο Λοΐζο. Πόσα πράγματα όμως γνωρίζουν οι σημερινοί τριαντάρηδες για εκείνον; «Εχω την αίσθηση ότι ο συγκεκριμένος δημιουργός είναι καθοριστικός για κάθε γενιά. Θα μπορούσε να είναι η επιτομή της λέξης “διαχρονικός” και παράλληλα σύγχρονος. Ο τρόπος του, ο λόγος του, η φωνή του, η τρυφερότητά του, η ευγένειά του, δεν είναι χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που τον τρώει ο χρόνος. Αντιθέτως τον αναδεικνύει. Τα πιτσιρίκια λοιπόν, όταν συνήθως ανακαλύπτουν έναν δημιουργό της εμβέλειας και του όγκου του Λοΐζου, το ψιθυρίζουν ο ένας στον άλλον. Είμαι δε βέβαιη πως ακόμα κι αν κάποιοι δεν τον γνώριζαν σε βάθος, ακούγοντας τα τραγούδια του βρήκαν κάτι που θεώρησαν ότι μπορούν να το φέρουν κοντά τους, χωρίς να αλλάξουν το νόημά τους».
Στη σημερινή εποχή είναι ξεκάθαρο γιατί υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη να επιστρέφουμε στους σημαντικούς δημιουργούς και στα σύμβολα. Για την εποχή του Λοΐζου όμως τι είναι αυτό που τον καθιστούσε τόσο πολύτιμο; «Η ακεραιότητά του σε όλα τα επίπεδα. Και νομίζω ότι για αυτήν την ακεραιότητα και καθαρότητα έχουμε και σήμερα ανάγκη ξανά τα τραγούδια του, καθώς παραμένουν ζητούμενα για την εποχή μας».