Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ … ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΒΙΑ!
Γκίνης Κων/νος του Σταματίου (1879 – 1917)
Γράφει ο Γιάννης Πρόφης
Στην ιστορία της 40χρονης τουλάχιστον λειτουργίας του Ελληνικού Σχολείου (Σχολαρχείου) Κορωπίου μόνο τέσσερεις μαθητές πέτυχαν βαθμό άριστα, μεταξύ των εκατοντάδων μαθητών όλων των ετών. Το πρώτο απόλυτο άριστα (βαθμό 10 σε όλα τα μαθήματα), το πέτυχε κατά το σχολικό έτος 1895 – 1896 ο μαθητής της Γ’ τάξης του Σχολαρχείου, Κωνσταντίνος Σταμ. Γκίνης από Καλύβια Θορικού, γιος αγρότη. Τέτοιο φαινόμενο δεν είχε προηγηθεί ποτέ, επαναλήφθηκε ωστόσο κατόπιν.
Το μαθητολόγιο του 1889
Τα πιο πάνω στοιχεία προκύπτουν από το μαθητολόγιο του Σχολαρχείου που σώζεται και φυλάσσεται σήμερα στο 1ο Γενικό Λύκειο Κορωπίου. Σ’ αυτό περιέχονται τα ονόματα των μαθητών από το έτος 1889 έως 1924 με τα λοιπά στοιχεία ταυτότητας και τη βαθμολογία τους. Στις σελίδες του ξεχωρίζουμε δεκάδες μαθητές που στη συνέχεια εξελίχθηκαν σε προσωπικότητες σε διάφορους τομείς της επιστήμης, της τέχνης, του αθλητισμού, της πολιτικής κ.λ.π. Και επειδή το σχολαρχείο συγκέντρωνε μαθητές από όλα τα χωριά της νοτιοανατολικής Αττικής, αφού ήταν μοναδικό στην περιοχή, το ενδιαφέρον του βιβλίου, εκτός από το Κορωπί, επεκτείνεται και σε πολλές άλλες πόλεις, πρώην χωριά της Αττικής.
Τα στοιχεία του μαθητολογίου έχουν μελετηθεί ελάχιστα, με εξαίρεση τον πρώην Γυμνασιάρχη μαθηματικό Χρήστο Μ. Κερατιώτη, ο οποίος άντλησε απ’ αυτό ενδιαφέρουσες πληροφορίες γράφοντας για το ιστορικό της ίδρυσης του 1ου Γυμνασίου Κορωπίου. Και όμως πόσα χρήσιμα στοιχεία, λαογραφικά και κοινωνιολογικά θα μπορούσαν να προκύψουν από μια συστηματικότερη μελέτη του!
Ο χαρισματικός, αλλά άτυχος «μπάρμπα-Κωστής»
Βλέποντας κανείς τα ονόματα των παιδιών που σημείωσαν τέτοιαν εξαιρετική επίδοση στα μαθήματά τους, είναι φυσικό να διερωτηθεί τι έγιναν αυτά στη συνέχεια, όταν ενηλικιώθηκαν, ποια ήταν η εξέλιξή τους, αν σπούδασαν, με τι ασχολήθηκαν και κατά πόσο ευτύχησαν στη ζωή τους. Και όσον αφορά τον Γεώργιο Σαράντη Παπασιδέρη, Ολυμπιονίκη 1896, έχω εκδώσει ήδη τη βιογραφία του (Εκδόσεις ΑΩ, 2004).
Έτσι, αναζητώντας τώρα πληροφορίες για τον Κων/νο Γκίνη, που πρώτος πέτυχε το έτος 1896 το μοναδικό «κάλλιστα 10», απευθύνθηκα στον Καλυβιώτη μπαρμπα – Σωτήρη Αθ. Κόλλια. Αυτός μου είπε ότι στο βιβλίο του «Το χωριό μου τα Καλύβια», σελ. 59, μνημονεύει τον Γκίνη ως τον πρώτο Καλυβιώτη γιατρό. Επιπλέον μου είπε ότι αυτός είχε υπηρετήσει ως στρατιωτικός γιατρός στα βασιλικά ανάκτορα και ότι η ζωή του ήταν πολύ σύντομη, αφού πέθανε σε ηλικία 38 ετών. «Κάποιοι – είπε ο μπαρμπα-Σωτήρης- υποστήριξαν ότι η αιτία του θανάτου του ήταν η δηλητηρίαση που του προξένησαν πολιτικά φανατισμένα άτομα, λόγω των αντιθέσεων μεταξύ βενιζελικών και βασιλοφρόνων, που έφταναν ακόμη και σε τέτοιες ακρότητες. Αλλά και αυτό δεν είναι καθόλου σίγουρο. Πάντως στο Ληξιαρχείο του Δήμου Καλυβίων (νυν Σαρωνικού) αναφέρεται ότι απεβίωσε το έτος 1917 (27 Μαΐου), σε ηλικία 38 ετών, άγαμος, χωρίς να σημειώνεται η αιτία θανάτου του». Και ο Σωτήρης Κόλλιας συνεχίζει: «Οι παλιοί διηγούνται ότι στην κηδεία του, που έγινε στα Καλύβια με μεγάλη επισημότητα, οι ντόπιοι είδαν να έρχονται για πρώτη φορά αυτοκίνητα στο χωριό. Αυτά ήσαν των Ανακτόρων».
Ο φίλος Κορωπιώτης, αξιωμ. της Π.Α ε.α., μηχανικός Σ.Μ.Α., Διαμαντής Γ. Δήμας, μου έδωσε τις εξής επιπλέον πληροφορίες για τον Κ. Γκίνη, επειδή αυτός ήταν θείος της μητέρας του Καλομοίρας (Μηλίτσας) Δημ. Λαδά, από Καλύβια (συζ. Γεωργίου Δήμα, από Κορωπί): 1) Ότι είχε κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην ιατρική στη Γερμανία, 2) ότι τον συνέδεε στενή φιλία με τον πρίγκιπα Αλέξανδρο, γιο του βασιλέα Κωνσταντίνου, που είχε κι αυτός πρόωρο και αιφνίδιο θάνατο. 3) ότι όλα τα ανίψια του Κ. Γκίνη, μεταξύ αυτών και η μητέρα του, καμάρωναν τον θείο τους και τον αποκαλούσαν «μπάρμπα-Κωστή».
Από τα πιο πάνω προκύπτει και η γλωσσομάθεια του Κ. Γκίνη, που οπωσδήποτε θα μιλούσε τη γαλλική και τη γερμανική γλώσσα, πιθανότατα και την αγγλική.
Τα συγγενικά του πρόσωπα
Ο Σταμάτης Γκίνης (πατέρας του γιατρού), είχε 11 παιδιά, 8 αγόρια και 3 κορίτσια . Εκτός του Κων/νου, μεταξύ των αγοριών ήταν ο Γιάννης (παιδιά του: Σταμάτης, Κώστας, Σωτηρούλα, (στο Λιόπεσι) και ο Αλέκος (παιδιά του: Δημήτρης, Τάσος, Βασίλης, Χρήστος, κόρη, σ. του Καρελιώτη, κόρη, σ. του Γ. Γκλιάτη. Γιος του Χρήστου είναι ο γυναικολόγος γιατρός Αλέκος Γκίνης, που υπηρέτησε στο Κορωπί. Ένα από τα κορίτσια του Σταμάτη Γκίνη ήταν η Γιαννούλα, σύζ. του Μήτσου Λαδά, γιαγιά του Διαμαντή Δήμα.
Αυτές είναι μέχρι στιγμής οι πληροφορίες που διαθέτουμε για τον υπίατρο Κων/νο Γκίνη. Όσο για τους λοιπούς δύο αριστούχους (που αναφέρονται στην υποσημείωση), Αλέξ. Παπασιδέρη και Σωτ. Χριστοδούλου), αναζητώ ήδη στοιχεία, που θα δημοσιεύσω εν καιρώ.
[1]. Η σύντομη περίοδος βασιλείας του Αλεξάνδρου Α’ ήταν από 11 Ιουν. 1917 έως 12 Σεπτ. 1920). Επομένως ο Γκίνης γνώρισε τον Αλέξανδρο μόνο ως πρίγκιπα, αφού απεβίωσε στις 27 Μαΐου 1917, δηλ. 15 μόλις μέρες πριν ο φίλος του στεφτεί βασιλιάς! Αιτία του θανάτου του Αλεξάνδρου, σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, ήταν το δάγκωμα που του προξένησε μια μαϊμού των ανακτόρων και του προκάλεσε σηψαιμία. Τούτο αμφισβητήθηκε από πολλούς, που απέδωσαν τον θάνατο σε εσκεμμένη δηλητηρίαση από πολιτικούς αντιπάλους. Η στενή σχέση του γιατρού με τη βασιλική οικογένεια μπορεί να δικαιολογηθεί, κατά τη γνώμη μου, αν τα παιδιά του Σταμ. Γκίνη δεν ήσαν 11, αλλά 12 και επομένως το 12ο θα το είχε βαφτίσει ο βασιλιάς, όπως συνηθιζόταν τότε. Επομένως η τυπική σχέση «λόγω κουμπαριάς», εξελίχθηκε σε στενή φιλία, λόγω της προσωπικότητας του Κ. Γκίνη.
* Πρακτικά Ι’ Επιστημονικής Συνάντησης ΝΑ Αττικής 2002, σελ. 253, Καλύβια 2004. Στην ανακοίνωσή του ο Χρ. Κερατιώτης σημειώνει και τα ονόματα των αριστούχων ως εξής:
1. Γεώργιος Σ. Παπασιδέρης το 1889 από Κορωπί με βαθμό 9 21/40.
2. Κων/νος Σταμ. Γκίνης το 1894 από Καλύβια, με βαθμό 10.
3. Αλέξανδρος Νικ. Παπασιδέρης το 1896 από Κορωπί, με βαθμό 10.
4. Σωτήριος Ι. Χριστοδούλου το 1898 από Κορωπί, με βαθμό 9 27/36.